„Mazagan. Miasto” Beniamin Bukowski

Kawiarnia PERS, ul. Mostowa 6, 13.04.2019 (sobota), godz. 17.00 i 19.30

Mazagan to opowieść o domu i o mieście.
Mazagan to opowieść dla  tęskniących za domem i poszukujących swojego miejsca na ziemi.
Mazagan to opowieść o nas i naszych mikroświatach wypełnionych opowieściami.

Twórcy spektaklu „Mazagan. Miasto” zapraszają widzów do udziału we wspólnej zabawie oraz eksperymencie. Inspiracją dramatu Beniamina Bukowskiego jest historia Mazaganu – miasta, które przepłynęło ocean. Leżące w Maroku portugalskie miasto zostało przeniesione do Belem w Ameryce Południowej po oblężeniu przez Maurów w 1769 roku. Mazagan dla twórców spektaklu staje się obrazem każdego domu, który budujemy tam, gdzie się zatrzymamy – choćby na krótki czas. 

– „Mazagan. Miasto” to historia o heroicznej próbie zbudowania domu od nowa – mówi reżyserka, Judyta Berłowska. – Wiąże się to również z poczuciem bycia we wspólnocie, w której różne rzeczy mogą nam nie odpowiadać, ale mimo to staramy się budować dom. Wysiłek budowania przestrzeni pełnej szacunku i pokoju jest zadaniem, które należy podejmować w każdych warunkach.

„Mazagan. Miasto” w reżyserii Judyty Berłowskiej to spektakl wędrowny, który można zaprosić do swojego domu. Za każdym razem grany jest w innej lokalizacji. Premiera odbędzie się w kawiarni PERS (ul. Mostowa 6), 14 kwietnia przedstawienie będzie można zobaczyć w Kulturhauzie przy ul. Poniatowskiego 5, zaś 16 i 17 kwietnia w mieszkaniach prywatnych przy ul. Mickiewicza 7 oraz ul. Pogodnej 6.

– Cała ta opowieść jest o przeprowadzkach, które często wiążą się z dyskomfortem, utratą domu, czymś, co jest nieprzewidywalne i niemożliwe do zaplanowania – dodaje Judyta Berłowska. – Forma spektaklu zakłada pewne ryzyko, które podejmują aktorzy. Wymaga od nich dużej odwagi. Pracując w takiej ciasnej przestrzeni oraz ze świadomością jej zmienności, bardzo istotne jest to, by aktorzy byli elastyczni i dobrze przygotowani. To na ich barkach spoczywa zadanie przeniesienia w każde nowe miejsce tematów spektaklu, na których nam zależy.

Hasło tego sezonu w Horzycy brzmi „Tu, w Toruniu”, dlatego powstające spektakle na różny sposób korzystają z szeroko rozumianej lokalności. „Hamlet” Pawła Paszty wykorzystywał dźwięki miasta, „Dziadek do orzechów. Nowe historie” Darii Kopiec powstał z udziałem toruńskich seniorów, „Aktorzy prowincjonalni” Damiana Josefa Necia dotykają m.in. osobistych historii aktorów Teatru Horzycy, zaś „Wróg się rodzi” czerpał inspirację z fenomenu Radia Maryja.

– Zgodnie z hasłem obecnego sezonu, „Tu, w Toruniu”, szukaliśmy narzędzia, żeby teatr był bliżej mieszkańców miasta nie tylko jako idea, ale również dosłownie. Jak dotrzeć na przykład do takich widzów, którzy teatr znają słabo, którzy nie przyjeżdżają do centrum, a starówka kojarzy im się raczej z turystycznym tłumem? – mówi Paweł Paszta, dyrektor ds. artystycznych Teatru Horzycy.

– Zdecydowaliśmy się wyjść poza budynek teatru, ruszyć ze spektaklem wędrownym do mieszkań chętnych torunian. Zależy mi na tym, żeby nasz teatr był żywy, aktywnie działający. By budował kontakt z widzami, oparty na współbyciu, współtrwaniu i współprzeżywaniu historii. Kiedy gramy spektakl w prywatnym mieszkaniu, zachodzi zupełnie inna relacja niż klasyczna, oparta na podziale scena-widownia. Łączymy wykreowany świat z obecnością tu i teraz w konkretnym miejscu, z konkretnymi ludźmi, przedmiotami, czy meblami – dodaje Paweł Paszta.

Przedstawienie można zaprosić nie tylko do swojego domu, ale również instytucji, hotelu, restauracji, klubu. Co trzeba zrobić, żeby zaprosić spektakl „Mazagan. Miasto” do siebie? Wystarczy napisać na adres:  mazagan@teatr.torun.pl, a teatr wyśle pakiet informacji ze wszystkimi szczegółami oraz ankietę do wypełnienia. Następnie ekipa teatralna odwiedzi proponowane miejsce spektaklu. Finalnie w danym domu lub innej zaproponowanej lokalizacji odbywa się wyjątkowe przedstawienie. Scenografią staje się wnętrze danego miejsca, a domownicy stają się gospodarzami. Pozostała część widowni to osoby, które kupiły bilety na spektakl.

reżyseria: Judyta Berłowska
dramaturgia: Beniamin Bukowski
scenografia i kostiumy: Aleksandra Żurawska
muzyka: Sebastian Świąder
fotografie: Bartek Warzecha

Wystąpią: Anna Magalska, Joanna Rozkosz, Mirosława Sobik, Wojciech Jaworski, Niko Niakas, Grzegorz Wiśniewski

asystentka scenografa: Katarzyna Rybarczyk
inspicjentka/suflerka: Alicja Kostrzewska