
Wystawa / Sylwester Ambroziak. Niewinność
Opublikowano: 15 lutego 2021 r. Data i czas
22 stycznia 2021 r. (piątek) – 21 marca 2021 r. (niedziela)
Całodniowe
Kategorie
Wystawy
Organizator
Centrum Sztuki Współczesnej „Znaki Czasu”
W ramach wernisażu online zapraszamy na premierę wirtualnego spaceru po wystawie – w piątek, 22 stycznia 2021, o godz. 19.00 na Facebooku CSW Toruń.



Od początku był artystą osobnym i pewnie już takim pozostanie. Od początku też klarownie ustalił pewien kanon, typ bohatera swoich prac, a także zakres poruszanych tematów. Są to kwestie uniwersalne, nawiązujące silnie do tradycji europejskiej sztuki, ale i nieobojętne na popkulturowe znamiona naszych czasów, oraz angażujące się w najważniejsze współczesne problemy – natury już nie tylko filozoficznej, religijnej czy politycznej, jak na początku, ale także etycznej i społecznej. Warto o tym pamiętać, oglądając jego figury o charakterystycznych negroidalnych, zdeformowanych twarzach, o coraz większych rozmiarach, zdających się rozbijać mury galerii i muzeów, w których są prezentowane.
Figury, przedstawiające istoty dziecięce, są zestawione w pary. Ukazane w przysiadzie, stykają się ze sobą plecami, co konotuje zarówno ich odwrócenie od siebie, jak i wzajemne wspieranie. Nieokreślone dźwięki, trochę przypominające płacz, wołanie dziecka, trochę odgłosy zwierzęcia, wydobywające się z głośników, potęgują wrażenie wyobcowania.
Dopełnieniem tej grupy podwieszonych prac są Opuszczone (klęczące) – dwie czarne rzeźby o monumentalnych rozmiarach, przedstawiające klęczących, złączonych głowami malców, oraz rzeźba leżąca, o podobnych wymiarach i barwie. Dramat, jaki rozgrywa się pomiędzy figurami, to dramat złączenia i rozłączenia. Dwie figury stanowią jedność, gdyż ich głowy są złączone. To bliźniaki syjamskie. Żyją razem, ale ich dalsza egzystencja będzie możliwa dopiero po chirurgicznym rozłączeniu. Prą w przeciwstawnych kierunkach, choć nie mogą się samodzielnie rozdzielić. A nawet, gdyby tego dokonali, oznaczałoby to śmierć obu (to chłopcy). Trzecia postać leży obok, niedaleko, na boku, jest już osobno, ale chyba już bez życia. Być może była dopełnieniem, trojaczkiem, ale urodziła się oddzielnie, co normalnie byłoby dlań szczęśliwą okolicznością, ale w tej kompozycji ma wymiar ostateczny – osobno to znaczy bez życia, w niebycie.
Grupom rzeźb Ambroziaka towarzyszą projekcje na wielkoformatowych ekranach w sali kolumnowej CSW. Pokazujemy następujące filmy: Pokój, Baranek, Mesjasz, Łąka, Sen oraz Niewinne. Ostatni z nich miał oficjalną premierę na naszej wystawie i do jego tytułu nawiązuje również tytuł całej ekspozycji.